27/11/2018
ΠΑΛΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
ΠΑΛΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
Έχετε δει ποτέ κάποιον παγωτατζή να γυρίζει στις γειτονιές πουλώντας παγωτό; Όχι; Ίσως επειδή το επάγγελμα αυτό δεν υπάρχει πια στις μέρες μας, όπως και κάποια άλλα που έχουν χαθεί. Ο παγωτατζής φορούσε ένα άσπρο καπελάκι και μια άσπρη ποδιά και ήταν ο πιο αγαπημένος πλανόδιος μικροπωλητής για τα παιδιά. Για τη δουλειά του χρησιμοποιούσε ένα τρίτροχο ποδήλατο ή ένα μηχανοκίνητο καροτσάκι, το οποίο ήταν σωστό κομψοτέχνημα, με το ωραίο σκέπαστρο, τις λαϊκές ζωγραφιές και τα διάφορα σχέδια. Ο παγωτατζής γνώριζε τη συνταγή, τα υλικά και τις αναλογίες. Μέσα στον μεταλλικό κάδο έβαζε το γάλα, το σαλέπι, το σιμιγδάλι, τη ζάχαρη, τα αυγά, τη βανίλια κ.λ.π. Σκέπαζε τον κάδο και άρχιζε να τον περιστρέφει μέχρι να πήξει το παγωτό. Στη συνέχεια το πάγωνε και ξεκινούσε με το καροτσάκι του για το μεροκάματο. Σήμερα το τυποποιημένο παγωτό έχει κυριαρχήσει στην αγορά και το παραδοσιακό πολίτικο καϊμάκι ανήκει μάλλον στο παρελθόν.
Ένα πολύ συνηθισμένο επάγγελμα των περασμένων χρόνων ήταν αυτό του τσαγκάρη. Δουλειά του ήταν να φτιάχνει και να επισκευάζει παπούτσια. Κάποιοι τσαγκάρηδες γύριζαν στις γειτονιές και μάζευαν παπούτσια για να τα επισκευάσουν. Αυτοί λέγονταν μπαλωματήδες. Στην περιοχή μας, υπήρχαν πολλά τσαγκαράδικα σε κάθε χωριό. Μαζί τους δούλευαν οι καλφάδες, δηλαδή οι βοηθοί τους, και τα τσιράκια, οι μαθητευόμενοί τους. Τα τσιράκια έκαναν βοηθητικές δουλειές και δεν πληρώνονταν. Κάποιες φορές μόνο το αφεντικό τους έδινε ένα μικρό ποσό. Τέλος όλες οι εργασίες γίνονταν με το χέρι.
Ακόμα ένα παλιό επάγγελμα ήταν αυτό του νερουλά. Ήταν ένα σημαντικό επάγγελμα επειδή μετέφερε νερό από τις βρύσες στα σπίτια των ανθρώπων, γεμίζοντας ξύλινους τενεκέδες και μπακιρένια γκιούμια. Χρησιμοποιούσαν ζώα για τη δουλειά τους όπως μουλάρια, γαϊδούρια και βοϊδάμαξες, με τις οποίες μετέφεραν βαρέλια των 100 οκάδων. Αυτή η δουλειά γινόταν από την άνοιξη και μέχρι το φθινόπωρο και μόνο στην πόλη, επειδή στην ύπαιθρο υπήρχαν 2-3 βρύσες και από εκεί εξυπηρετούνταν οι άνθρωποι. Από τις αρχές της δεκαετίας του '30 χάθηκε το επάγγελμα του νερουλά. Σταδιακά, βέβαια, ο Οργανισμός Ύδρευσης άρχισε να εφοδιάζει όλα τα σπίτια με νερό.
Ένα πολύ συνηθισμένο επάγγελμα των περασμένων χρόνων ήταν αυτό του τσαγκάρη. Δουλειά του ήταν να φτιάχνει και να επισκευάζει παπούτσια. Κάποιοι τσαγκάρηδες γύριζαν στις γειτονιές και μάζευαν παπούτσια για να τα επισκευάσουν. Αυτοί λέγονταν μπαλωματήδες. Στην περιοχή μας, υπήρχαν πολλά τσαγκαράδικα σε κάθε χωριό. Μαζί τους δούλευαν οι καλφάδες, δηλαδή οι βοηθοί τους, και τα τσιράκια, οι μαθητευόμενοί τους. Τα τσιράκια έκαναν βοηθητικές δουλειές και δεν πληρώνονταν. Κάποιες φορές μόνο το αφεντικό τους έδινε ένα μικρό ποσό. Τέλος όλες οι εργασίες γίνονταν με το χέρι.
Ακόμα ένα παλιό επάγγελμα ήταν αυτό του νερουλά. Ήταν ένα σημαντικό επάγγελμα επειδή μετέφερε νερό από τις βρύσες στα σπίτια των ανθρώπων, γεμίζοντας ξύλινους τενεκέδες και μπακιρένια γκιούμια. Χρησιμοποιούσαν ζώα για τη δουλειά τους όπως μουλάρια, γαϊδούρια και βοϊδάμαξες, με τις οποίες μετέφεραν βαρέλια των 100 οκάδων. Αυτή η δουλειά γινόταν από την άνοιξη και μέχρι το φθινόπωρο και μόνο στην πόλη, επειδή στην ύπαιθρο υπήρχαν 2-3 βρύσες και από εκεί εξυπηρετούνταν οι άνθρωποι. Από τις αρχές της δεκαετίας του '30 χάθηκε το επάγγελμα του νερουλά. Σταδιακά, βέβαια, ο Οργανισμός Ύδρευσης άρχισε να εφοδιάζει όλα τα σπίτια με νερό.
Μαρία Κ.
Αφροδίτη Κ.
Αφροδίτη Κ.